Van in-wikkelen naar ont-wikkelen

Je wordt ‘puur’ geboren. Puur in de zin van jezelf zijn.

Je merkt, nog onbewust, heel snel in je prille bestaan dat het leven ook pijnlijk is. Voorbeeld: je moeder heeft te weinig melk en jij hebt eigenlijk nog wel honger en dat geef je aan door te huilen. Het kan even duren voordat je moeder doorheeft, dat je huilt omdat je nog honger hebt. Als ‘even’ te lang duurt, besluit je, zeker als je gevoelig bent voor een afwijzing van deze behoefte, nog steeds onbewust om deze pijnlijke afwijzing te vermijden. Je gaat je dan op een bepaalde manier gedragen, zodat je deze pijn niet meer voelt.

Je gedragen om geen pijn te voelen noemen wij het begin van inwikkelen of anders gezegd het begin van je karma (levensweg). Dit pijnvermijdende gedrag zorgt, op den duur, voor lading in je gevoelsleven. Je bent namelijk voor een gedeelte gestopt met je vrije expressie. Deze ladingen in je gevoelsleven noemen wij emoties, zoals verdriet, boosheid, frustratie, depressie en sommige soorten angst. Ook deze ladingen/emoties, zeker als ze heftig zijn en langer duren, tracht je te vermijden met gedrag. Op deze manier wikkel je jezelf steeds meer in. Deze wikkels, lagen van pijn/emotie en gedrag, vormen een zogenaamd masker.

En dan gebeurt het: ‘je wordt wakker’. Je wordt je ervan bewust dat je steeds verder van je ‘puur zijn’ af bent geraakt. Dit wakker worden gebeurt meestal na een verlies van een dierbare, of na/tijdens een zware ziekte, na een ongeluk, of op een bepaalde leeftijd. Nu dien je te aanvaarden dat je de enige verantwoordelijke bent voor waar je nu staat in je leven, voor de mate van in-ge-wikkeld zijn.

De weg terug naar je ‘puur zijn’ is een proces van stoppen met vermijdingsgedrag en durven voelen wat onder dat gedrag zit, je emotie en uiteindelijk je pijn. Dit proces, deze worsteling, noemen wij ont-wikkelen. Ontwikkelen is een bewust proces.

Inwikkelen is een proces dat meestal onbewust verloopt. Als je even niet ‘wakker’ bent, dan ben je aan het inwikkelen. Lees hierover meer op Reageren op prikkels, vermijdingsgedrag en verdedigingsstructuren.